رفع خارش پسوریازیس / داروهای پسوریازیس

آرشیو
- 1399
- 1400
- 1401
- 1402
- 1403
- 1404

درمان جدید برای رفع خارش پسوریازیس / داروهای پسوریازیس و مقابله با بیماری قلبی

1402/04/30

پسوریازیس یکی از شایع ترین مشکلات پوستی است و بسیاری از بیماران دچار خارش های شدید پوستی می شوند که مشکل مهمی محسوب می گردد زیرا خارش مزمن بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر منفی گذاشته و بسیار آزار دهنده است به نحوی که می تواند باعث اختلالات خواب و خلق و خو شود.

نکته قابل توجه این است که درمان هایی که برای رفع ضایعات پوستی پسوریازیس انجام می شود تاثیر چندانی بر رفع خارش ها ندارند و داروی تایید شده ای برای رفع این مشکل آزار دهنده در دسترس نیست.

داروی جدید برای درمان خارش پسوریازیس

سرلوپیتنت Serlopitant یک داروی در حال بررسی است که احساس خارش را در بیماران مبتلا به بیماری پسوریازیس کاهش می دهد. این دارو در فاز دوم مطالعات بالینی قرار دارد.

این دارو یک آنتاگونیست گیرنده نوروکینین 1 است.

تحقیق بالینی بر روی داروی سرلوپیتنت

روش و نتایج تحقیق بشرح زیر است:

روش: در این تحقیق اطلاعات بیش از 204 بیمار بین سن 18 تا 84 سال جمع آوری شده است. میانگین سنی شرکت کنندگان 47.5 بود و 54.2 درصد از آن ها خانم و 85.2 درصد از آن ها سفید پوست بودند. نیمی از آن ها برای 8 هفته سرلوپیتنت 5 میلی گرم و نیمی دیگر دارونما دریافت کردند.

نتایج: تمامی بیماران شرکت کننده در آزمایش تا شش ماه قبل به پسوریازیس پلاکی و خارش شدید دچار بودند که برای 4 هفته به طول می انجامید. تنها داروهایی که استفاده از آن ها در دوران مطالعه مجاز بود مرطوب کننده ها بودند. میزان خارش در گروهی که داروی سرلوپیتنت را مصرف می کردند نسبت به گروهی که از دارونما استفاده می کردند، کمتر بود.

تحقیقات آینده: این نتایج موجب تداوم توسعه سرلوپیتنت به سوی یک استفاده درمانی جدید و در نهایت تاییدیه سازمان غذا و دارو می شود.

داده های ارائه شده برای میلیون ها نفر که از خارش مزمن ناشی از پسوریازیس رنج می برند بسیار امیدوارکننده است. مهم ترین علائم پسوریازیس تغییر ظاهر پوست و خارش است که البته نه همه افراد مبتلا اما 50 درصد از آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. آنتی هیستامین ها در رفع خارش ناشی از بیماری پسوریازیس در برخی افراد موثر هستند اما در صورت ادامه مطالعات برای بررسی ایمنی و کارآمدی داروی جدید، داروی سرلوپیتنت مورد پذیرش بیشتر بیماران مبتلا به پسوریازیس قرار خواهد گرفت.

داروهای پسوریازیس و مقابله با بیماری قلبی

منتشر شده در مجله تحقیقات قلبی عروقی- 5 فوریه 2019

آیا التهاب ایجاد شده در پسوریازیس و سایر بیماری های خودایمنی می تواند نقشی در بیماری قلبی داشته باشد؟ در یک مطالعه جدید، برخی داروهای پسوریازیس به تمیز ماندن سرخرگ ها کمک می کنند و این می تواند نشانه ای برای ارتباط بالا باشد.

دکتر نهال متا رئیس آزمایشگاه التهاب و بیماری های قلبی متابولیک در موسسه قلب، ریه و خون آمریکا اظهار می دارد که اغلب حمله قلبی در اثر یکی از فاکتورهای خطر زیر ایجاد می شود: دیابت، فشار خون، کلسترول بالا، سابقه خانوادگی یا سیگار کشیدن. مطالعه ما فاکتور خطر ششم را معرفی می کند که التهاب است.

دکتر گای مینتز، مدیر سلامت قلب در بیمارستان قلب ساندرا اطلس در منهست معتقد است که در آینده پیشگیری از بیماری قلبی عروقی به کمک داروهای کاهش کلسترول و یک داروی ضد التهاب انجام می گیرد.

مطالعه جدید شامل 121 بیمار است که به پسوریازیس متوسط تا شدید دچار هستند و از داروهای ضد التهاب به نام داروهای بیولوژیک استفاده می کنند. این داروهای تزریقی همچنین در بیمارانی که به سایر شرایط مرتبط با سیستم ایمنی دچار هستند مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید مصرف می شوند. تمام این داروهای پسوریازیس با مهار فعالیت پیش التهابی سیستم ایمنی عمل می کنند. تمام شرکت کنندگان در مطالعه جدید در آغاز تحقیق در معرض خطر پایین بیماری قلبی قرار داشتند.

در سال بعد، مصرف داروهای بیولوژیک موجب کندی تجمع پلاک های چربی در سرخرگ ها شد. این ها پلاک هایی هستند که می توانند جریان خون را محدود کرده و موجب حملات قلبی و سکته مغزی شوند. یافته ها نشان می دهند که ایمنی درمانی که وضعیت های التهابی را درمان می کند در کاهش خطر بیماری قلبی نیز موثر است. محققین به تحقیقات قبلی اشاره می کنند که حاکی از این بود که بیماری پسوریازیس می تواند عامل تشکیل زودهنگام پلاک های نرم سرخرگی باشد. داروهای بیولوژیک ممکن است تشکیل پلاک را متوقف کنند حتی در بیمارانی که به فاکتورهای خطر بیماری قلبی همچون کلسترول بالا، قند خون و فشار خون بالا دچار نیستند. این اثر یک داروی ضد التهاب را مشخص می کند. در حالی که فاکتورهای خطر قلبی عروقی بهبود نمی یابند و داروهای ضد کلسترول جدیدی اضافه نمی شوند، پلاک های نرم بهبود می یابند.

با این حال این مطالعه رابطه علت و معلولی را اثبات نمی کند بنابراین تحقیقات دیگری باید انجام گیرند. دکتر میشل گرین یک متخصص پوست در بیمارستان لنوکس هیل نیویورک است که بیماران مبتلا به پسوریازیس را درمان می کند و اظهار می دارد که داروهای بیولوژیک نویدهای فوق العاده ای را در درمان بیماری های قلبی عروقی ارائه می دهند. بهترین نوع داروهای استاتین در سراسر جهان تنها در حدود 40 درصد خطر بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهند. سوالی که پیش می آید این است چه چیز موجب کاهش 60 درصدی بیماری های قلبی عروقی می گردد؟

تحقیق جدید از این فرضیه حمایت می کند که التهاب موجب بیماری قلبی عروقی می گردد. پزشکان باید از این مسئله آگاه باشند که التهاب می تواند یک فاکتور خطر برای بیماری قلبی عروقی در بیماران باشد.